Op uitnodiging van de bloemencommissie heeft de DVK, in persoon van Tom Rooks, een vergadering betreffende het bloemencorso bijgewoond. Tom vond dit wagenbouwen echt iets voor de DVK om het grote zwarte gat tussen twee knobbelcompetities op te vullen. Brigitte vulde aan dat de DVK hierdoor meer bekendheid zou krijgen in Groenlo en omgeving en zodoende werd er onmiddelijk een technische commissie binnen de DVK in het leven geroepen om de nodige voorbereidingen te treffen voor deelname, en Tom zou in het cafe mensen regelen voor de plakdag.
Een ruimte werd gezocht en gevonden in de vorm van een loods op het tuincentrum van de familie Gelinck. De aanwezige trekker en kraan gingen naar buiten en de belangrijkste zaken naar binnen, een onderstel gekocht van de KPJ en natuurlijk de koelkast. Onervaren als ze waren werd er in de straten van Groenlo gemeten om zo de maximale hoogte van de wagen te bepalen, en deze bleek exact overeen te komen met de dakgoothoogte van Opa Gelinck's schuur.
De bouwavonden duurden vaak tot in de kleine uurtjes, dat was dan ook nodig want om er zeker van te zijn dat er na al het lassen geen brandgevaar meer was werd er vaak lang nagezeten met een halve liter in de hand om op tijd te kunnen blussen. Hiervoor waren, afgezien van het blikbier, maar liefst 37 kratten bier nodig met toendertijd in elk kratje nog twintig flesjes. Eén der belangrijkste atributen bij het wagenbouwen, de koelkast… Omdat dit toch al wel behoorlijk in de papieren begon te lopen werd elk lid gesommeerd een financiele bijdrage van vijftig gulden over te maken voor de wagenbouw.
Na de bouw moest de wagen worden beplakt met ruim 25.000 bloemen. Dit gebeurde dit jaar bij de Grolsche Bierbrouwerij NV. Het feit dat de loods waarin men werd ondergebracht vol met bier stond vroeg veel van de zelfbeheersing van menig DVK-lid want drinken mocht pas als de wagen klaar was. Er werd dan ook gelijk besloten om voor de komende jaren maar een andere lokatie te gaan zoeken. Een geluk dat de vele mensen die Tom geregeld had (meest volleyballers) een flinke bijdrage hebben geleverd aan het vele werk dat moest worden verzet zodat de wagen toch redelijk op tijd klaar was.
Na afloop sprong iedereen dan ook gauw op de fiets om nog even gezellig bij "De Lange Gang" na te praten. De kermiszondag bleek echter dat in alle haast en opwinding met de plakdag er toch een klein foutje geslopen was in de wagen, maar de jury kon er na uren kijken toch maar niet achter komen dat de nagel van één der duimen aan de verkeerde kant zat en beloonde de DVK met een zeer verdienstelijke tiende plaats. Zoekplaatje; wat is er mis met één van de duimen?
De prijsuitreiking had plaats in de (eerste) feestent. Omdat de groep van DVK inmiddels zo sterk was uitgebreid was het ondoenlijk op met een dienblad bier te gaan halen en werd er besloten om hiervoor de tafel maar te gebruiken. De munten werden verzameld in een handtasje waarop met een dikke zwarte stift "Hezbollah" was geschreven. Nebs werd ter plekke benoemd tot penningmeester en mocht derhalve de gehele kermis het tasje bij zich dragen.
Op 20 september werd er door de DVK een feestavond geörganiseerd voor al diegene die hadden geholpen met wagenbouwen. Het enorme feest werd omlijst met live muziek van Mario uit Enschede. Een topartiest met geweldige muzikale kwaliteiten en veelzeggende teksten zoals ; "Alibaba zat tussen de kamelen met zijn piemeltje te spelen". Het was een prachtig feest en kostte dan ook bijna net zoveel als de totale wagenbouw, maar voor vele symphatisanten is deze gezelligheid wellicht de reden geweest dat ze DVK tot de laatste wagen trouw zijn gebleven.
