• DVKweb
• gastenboek
• Panelen & Corso
• Eindfeesten
• Overzicht archief

Ingezonden stuk - afzender onbekend.

Iedereen kent het gevoel maar bijna niemand zet het op papier. Lees zelf...

Stel je hebt de vorige avond boerenkoolstampot met worst en een flinke plas jus gegeten. Het is middag geworden en de stampot en de worst en de jus zitten er nog - ze zijn alleen wat gezakt en kiettellen nu- als een compacte hoop compost, je endeldarm. Je had al lang kunnen gaan, vanochtend toen je opstond, toen je lichaam groen licht gaf voor neerwaarts eenrichtingsverkeer en het slechts een kwestie van even doordrukken was. Maar je gaf jezelf nog geen toestemming.

Je wacht nog steeds; het is zaak de boel zo lang mogelijk tegen te houden, tot het perfecte moment zich op zijn eigen onmiskenbare wijze openbaart.

De middag loopt ten einde en je houdt het bijna niet meer -zo meteen gaat het gebeuren, zo meteen komt het, zo meteen.... - O schit! Is alles er? Gauw! Toiletpapier met luchtkussentjes? check. Krant? check. Gevouwen op de juiste pagina? Check. Sigaretten en aansteker? Shit.... het is zover!

Je sluitspier gaat vanzelf open en krampen golven door je onderlichaam, dus knijp je je billen strak tegen elkaar, stroop je in een vloeiende beweging je onderkleren af, ga je zo snel je kunt op de voorverwarmde bril zitten, sluit je ogen en geef je over. Dit is het moment. Die ene seconde van totale ontspanning, die fractie van verlichting, dat gevoel dat helemaal van jou is en niemand van je af kan pakken. Tijd, plaats, gedoe.... wat maakt het uit? Je bent vrij. Voor even. Dan komt de hele handel er achter elkaar uit. Je bout, dus je bent; zie daar het dampend bewijs van bestaansrecht. Geklots weerklinkt, water spat omhoog en een doordringende geur vult de kleine ruimte. Je snuift met genoegen je eigen lucht op. De warme gloed in je hoofd en de tintelingen in je kont nemen langzaam af, je opent je ogen half en ontwaart de betegelde contouren van de wc.

Terug in de werkelijkheid steek je een sigaret op. De rook vermengt zich met het reeds aanwezige aroma en er onstaat een haast bedwelmende reuk.

Je gedachten dwalen af..........

17 febr. 2002

Knobbelnieuws 18 december 2002;
‘Volgens Wim kon Wilko vanavond niet komen knobbelen omdat hij een blind date had. Hij zat namelijk thuis op de bank zonder bril op.’