Feest met Autie
 |
15 aug 2004 |
Organisatie: Marcel Walterbos, Rene Molenveld en Roel Nibbelink
Om een eindfeest te organiseren is iedere keer weer een happening opzicht. Je wilt iedere keer weer verrassend voor de dag komen en daar hoort het culinaire gedeelte ook bij. Zeker als je bij de DVK zit, want daar zitten personen bij die niet terugdeinzen voor een pondje vlees. De kern was al snel bekend nl. er moest veel eten komen. We moesten maar een keer vergaderen en wel bij roel.
Het zou snel gaan, dus snel thuis zou je denken. Maar het werd er een om niet snel te vergeten. Het begon met een kopje koffie en een gebakje. Het tweede kopje met een koekje. bij het tweede pilsje konden we pas vergaderen, want toen het eerste pilsje op tafel kwam, kwamen er nog wat nootjes, salades en toastjes op tafel. Toen ze eindelijk uitgelopen waren was het bier al weer op. En zo konden we eindelijk beginnen na eest nog snel met wat hapjes rond te zijn gegaan. Het voornaamste was het eten, en dan komt de rest vanzelf. Het werd dan ook de braadpan bij Van Geemen, want doar krie,j volle veur weinig geld.
En bij Bourgondisch eten hoort ook onbenullige spelen, en zo werd al gauw bekend dat we gingen doen, boeren darten, hindernis huppelen met een skippybal, blik gooien op blikken van 10 liter inhoud en als hoogte punt was toch wel het ringsteken met het sjeesjen van Antoon Frank met Autie.
Na het programma grotendeels voorelkaar te hebben zou je denken dit is het, nee hoor want roel was weer eens weg en we hoorden alleen maar gerommel in de schuur en even later kwamen er een stuk of 15 reuze saté,s aangelopen met roel erachter. Het duurde ongeveer een kwartier en daar kwamen de saté,s weer aan maar nu gaar. ik had grote saté,s gezien maar deze vond ik zelfs groot, Rene en Pien niet. Roel had ze lekker klaar gegrild en we hebben ze lekker opgegeten. Toen alles op was gingen de bordjes van tafel, en kwamen ze terug met een paar schaaltjes met chips, lekker toch. Je moet niet denken die hebben niets te drinken gehad, nou Birgit was er ook nog. Na de laatste puntjes op de i te hebben gezet waren we weer iemand kwijt je raad het al, en al gauw kwam hij uit de keuken, onze mond viel open, maar niet van de honger, hij kwam eraan met de frituurpan en het duurde niet lang en er stond een bord met frikadellen op tafel met mayo. Je kunt ze er niet alleen mee laten zitten en zo maakten zelfs Rene en Pien zich sterk en zo begonnen we aan de frikadellen.
Dat dit een gezellige vergadering was is wel te begrijpen, alleen zei roel niet veel hij had de mond iedere keer vol met bier of eten of hij zat in de schuur en Birgit in de kelder. Het was dan ook een vergadering met Rene,Pien Mia en Marcel. Nou nu gaan we naar huis zeiden we, maar dat kon toch niet er moest nog een dessert gegeten worden en zo schoot roel de schuur weer in en kwam terug met een mega bak ijs met ammareto en slagroom. Als je dit eten van de hele avond had bewaard en op tafel had gezet bij het eindfeest van de DVK hadden we eten overgehouden. Hier had heel Afrika. een week van kunnen eten. Nadat we alles opgegeten hadden en de dames alles opgeruimd hadden werd het toch een keer tijd om naar huis te gaan, het was 04.00 uur en roel moest er immers vroeg uit hij moest spinningles geven.
Het feest was een groot succes als was er wel wat schade nl de skippybal kon het goddelijke lichaam Leon niet verdragen en knalde uit elkaar, al dachten anderen dat het andersom was, Rene gooide bij het darten de hooivork in de fietsentas van marcel w. De braadpan was ook een succes zeker voor René want die was e rniet weg te slaan. Ik geloof niet dat er veel over was, maar wat wil je met zulke mensen van de DVK, je houd nooit eten over, desnoods moet de pan 3 keer aangezet worden maar op komt het. Uiteindelijk zit je er wel mee in de maag met ne groten slomp bier. Het heeft ook weer jaren geduurd voordat er weer net zo,n mooi feest georganiseerd werd, laat staan mooier.
Gr marcel w
